ﺳﻪشنبه 21 اسفند 1403 / خواندن: 4 دقیقه
پس از یک عمر مبارزه با آپارتاید

آثول فوگارد درگذشت

آثول فوگارد، نویسنده‌ی سیاسی اهل آفریقای جنوبی، پس از یک عمر مبارزه با تبعیض نژادی و آپارتاید، در سن ۹۲ سالگی در خانه‌اش در آفریقای جنوبی درگذشت.

آثول فوگارد درگذشت

مجله میدان آزادی: نویسندگان فارغ از دین، نژاد و ملیتشان، از هنرمندانی هستند که همیشه در صف اول مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی ایستاده‌اند و در طول تاریخ، انبوه نام نویسندگان و شاعرانی که کشته، محبوس یا از وطن رانده شدند گواهی بر این ادعاست. خبری بخوانید از درگذشت یکی از بزرگترین مبارزان آپارتاید که از قضا نویسندگی را راهی برای مبارزه انتخاب کرده بود:
 

به گزارش مجله میدان آزادی، آثول فوگارد (Athol Fugard)، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس و کارگردان اهل آفریقای جنوبی و نویسنده‌ی آثاری چون نمایشنامه‌ی «سی‌زوئه بانزی مرده است» و رمان «تسوتسی»، در سن ۹۲ سالگی درگذشت.

فوگارد به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویسان سیاسی قرن بیستم، بیش از ۳۰ نمایشنامه نوشت، از جمله «اظهارات پس از دستگیری تحت قانون فساد اخلاقی» (۱۹۷۲) و «آقای هارولد... و پسران» (۱۹۸۲). هر دوی این آثار از دوران دهه ۱۹۵۰ الهام گرفته شده‌اند؛ زمانی که او تنها می‌توانست به عنوان منشی در یکی از دادگاه‌هایی کار کند که در آن سیاه‌پوستان آفریقای جنوبی به دلیل نقض «قوانین گذرنامه» -که برای کنترل حرکت جمعیت تفکیک‌شده‌ی نژادی تحت سیستم آپارتاید طراحی شده بود- متهم و به‌طور اجتناب‌ناپذیری محکوم می‌شدند.

فوگارد با وجود تأسیس دو کمپانی تئاتری در شهرک‌های جداشده‌ی سیاه‌پوستان و امتناع شجاعانه از اجرا برای مخاطبان «فقط سفیدپوست» که توسط دولت تعیین شده بود، هیچ‌گاه به زندان نرفت، به دلیل این که خود سفیدپوست بود و هدف اصلی دولت نژادپرست آفریقای جنوبی نبود اما برای جلوگیری از پیگرد قانونی دولت آپارتاید، نمایشنامه‌هایش را در خارج از آفریقای جنوبی تولید و منتشر می‌کرد؛ با وجود این گذرنامه‌اش مصادره و نمایش‌هایش ممنوع و کتاب‌هایش سوزانده شدند. 

نلسون ماندلا رهبر مقاومت آفریقای جنوبی در برابر آپارتاید و نخستین رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی، حضوری دائمی در نمایش‌نامه‌های فوگارد داشت به‌ویژه در «جزیره» (۱۹۷۲) که درباره‌ی جزیره روبن، زندان زندانیان سیاسی که ماندلا بخش زیادی از ۲۷ سال حبس خود را در آنجا گذرانده بود.

هوگارد از سوی مجله تایم در سال 1985 به عنوان «بزرگترین نمایشنامه‌نویس فعال در جهان انگلیسی زبان» که بیش از سی نمایشنامه منتشر کرده بود تحسین شد. برخی از نمایش‌نامه‌هایش برای فیلم اقتباس شدند از جمله رمان تسوتی او اقتباس سینمایی شد و در سال 2006 جایزه اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی را از آن خود کرد.

«جمعه بد»، «نونگوگو»، «زنی با بیست و پنج سنت»، «پیوند خونی»، «سلام و خداحافظ»، «آن‌ها زنده‌اند»، «بوسمن و لنا»، «درسی از آلوئس»، «دی میتیوس»، «اورستس»، «مهمان»، «جایی در میان خوک‌ها»، «غم‌ها و شادی‌ها»، «لوکوموتیوران» و «شهربازی» از جمله دیگر آثار این فوگارد است.




تصاویر پیوست

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط «میدان آزادی» منتشر خواهد شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد!

نکته دان
فوگارد به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویسان سیاسی قرن بیستم، بیش از ۳۰ نمایشنامه نوشت، از جمله «اظهارات پس از دستگیری تحت قانون فساد اخلاقی» (۱۹۷۲) و «آقای هارولد... و پسران» (۱۹۸۲). هر دوی این آثار از دوران دهه ۱۹۵۰ الهام گرفته شده‌اند؛ زمانی که او تنها می‌توانست به عنوان منشی در یکی از دادگاه‌هایی کار کند که در آن سیاه‌پوستان آفریقای جنوبی به دلیل نقض «قوانین گذرنامه» -که برای کنترل حرکت جمعیت تفکیک‌شده‌ی نژادی تحت سیستم آپارتاید طراحی شده بود- متهم و به‌طور اجتناب‌ناپذیری محکوم می‌شدند.

نلسون ماندلا رهبر مقاومت آفریقای جنوبی در برابر آپارتاید و نخستین رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی، حضوری دائمی در نمایش‌نامه‌های فوگارد داشت به‌ویژه در «جزیره» (۱۹۷۲) که درباره‌ی جزیره روبن، زندان زندانیان سیاسی که ماندلا بخش زیادی از ۲۷ سال حبس خود را در آنجا گذرانده بود.

مطالب مرتبط