پنجشنبه 12 بهمن 1402
شامگاه یازدهم بهمن ماه؛

جمشید جم، خواننده «یار دبستانی من» درگذشت

جمشید جم، خواننده‌ی ترانه‌ی مشهور «یار دبستانی من»، پس از تحمل دوره‌ای بیماری، شامگاه چهارشنبه ۱۱ بهمن‌ماه درگذشت.

5
جمشید جم، خواننده «یار دبستانی من» درگذشت

مجله میدان آزادی: همه‌ی ما بارها ترانه‌ی «یار دبستانی» را با خود زمزمه کرده‌ایم یا در دوران دانشجویی در تجمعات دانشجویی شنیده‌ایم و یا در خواندن آن همراهی کرده‌ایم. صاحب صدایی که این ترانه را برای نسلی از ایرانیان ماندگار کرد دیشب به ابدیت پیوست. خبری بخوانید از علت فوت صاحب این صدای به یادماندنی:

به گزارش مجله میدان آزادی، شب گذشته رسانه‌ها، در خبری کوتاه از درگذشت جمشید جم، خواننده‌ی ترانه‌ی مشهور «یار دبستانی من» خبر دادند. همسر جمشید جم، درگذشت او را تایید و علت فوت او را ایست قلبی عنوان کرد.

ترانه‌ی «یار دبستانی من» که با اجرای جمشید جم مشهور شد، اول‌بار سال 1359 توسط فریدون فروغی برای فیلم کوتاهی با نام «از فریاد تا ترور» خوانده شد. منصور امینی، شاعر این ترانه و کارگردان فیلم، پس از ممنوعیت غیررسمی صدای فروغی، خواندن این سرود را به جمشید جم پیشنهاد داد.

 جمشید جم در مصاحبه‌ای درباره‌ی این پیشنهاد گفته بود: «وقتي منصور تهراني، خواندن «يار دبستاني من» را به من پيشنهاد داد، شاد شدم. گاهی می‌خواستم به افرادی که این آهنگ را گوش می‌دهند، بگویم این آهنگ را من خواندم؛ اما از کنارشان رد می‌شدم و لبخند رضایت می‌زدم».

این سرود که از مشهورترین سرودهای پس از انقلاب است ماهیتی اعتراضی دارد و برای یادآوری وقایعی چون ۱۶ آذر 1332 (روز دانشجو) و ۱۳ آبان 1357 (روز دانش‌آموز) ساخته شد و در برهه‌های مختلف تاریخ پس از انقلاب، توسط جریان‌های مختلف سیاسی و انتخاباتی به عنوان سرودی اعتراضی و نمادی سیاسی استفاده و از سوی خوانندگان متعددی بازخوانی شد.

مجله‌ی میدان آزادی درگذشت جمشید جم را به خانواده‌ی ایشان و جامعه‌ی هنر و رسانه‌ی ایران تسلیت می‌گوید.
 




  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط «میدان آزادی» منتشر خواهد شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد!

نکته دان
این سرود که از مشهورترین سرودهای پس از انقلاب است ماهیتی اعتراضی دارد و برای یادآوری وقایعی چون ۱۶ آذر 1332 (روز دانشجو) و ۱۳ آبان 1357 (روز دانش‌آموز) ساخته شد و در برهه‌های مختلف تاریخ پس از انقلاب، توسط جریان‌های مختلف سیاسی و انتخاباتی به عنوان سرودی اعتراضی و نمادی سیاسی استفاده و از سوی خوانندگان متعددی بازخوانی شد.


مطالب مرتبط