وقتی کتاب سینمای جهان را ورق می‌زنیم به «آندری تارکوفسکی» می‌رسیم. کسی که پیشینه موسیقی و شعرش در گذشته، سینمای شاعرانه‌ی تارکوفسکی را بوجود آورد. در سال 1972 با نزدیک شدن به پنجمین فیلم او به نام «سولاریس»، تارکوفسکی(شاعر سینمای جهان) با منتقد روسی «لئونید کوزلو» گفتگویی داشت و از او خواسته شد 10 فیلم برتر از دید خودش را نام ببرد.

حاصل کار کلاری در «آدم‌فروش» یک مجموعه عکس بی‌نهایت زیباست. فریم به فریم فیلم او حساب‌شده و فکرشده، متوازن و چشم‌نواز است. نورپردازی به دقیق‌ترین شکل ممکن انجام شده و حتی صحنه‌های مربوط به آشپزخانه‌ی تاریک خانه‌ی قدیمی در نهایت زیبایی طراحی شده‌اند. کلاری با انتخاب لوکیشن یک خانه‌ی قدیمی، بهترین قاب‌های ممکن را از معماری اصیل ایرانی نشان داده‌ است.اما گذشته از قدرت کم‌نظیر فیلم «آدم‌فروش» از نظر زیباشناسی بصری، این اثر از نظر پیرنگ و فیلم‌نامه و کارگردانی خیلی می‌لنگد. شخصیت‌پردازی‌ها کامل نشده‌اند و انگیزه‌ی بعضی کنش‌های شخصیت‌ها واضح نیست.

ونیز هشتاد و دوم، شیر طلایی‌اش را تقدیم کرد به فیلم «پدر، مادر، خواهر، برادر» ساختۀ «جیم جارموش»، کارگردان صاحب‌نام آمریکایی تا بار دیگر در مظان اتهام آمریکایی‌دوستی و توجه به هالیوود قرار بگیرد. پس از بررسی مختصر یک فهرست هجده نفره از مهم‌ترین کارگردانان برندۀ شیر طلایی از سال 1946 میلادی تا امروز، تایید یا رد گزارۀ آمریکایی‌دوستی ایتالیایی‌ها دقیق‌تر خواهد بود.

سینما یکی از پرمخاطب‌ترین هنرهاست؛ شاید چون سینما علاوه‌بر هنر، رسانه، صنعت و اقتصاد است. با این همه، تمام تلاش افراد در این حوزه این است که سینما ارتباط تنگاتنگ‌تر و عمیق‌تری با مخاطب خود برقرار کند و این میسر نخواهد شد مگر با مطالعه‌ی کتاب‌هایی درباره‌ی وجوه مختلف سینما.

در چنین روزی آندری تارکوفسکی یکی از بزرگترین کارگردان‌ها و چهره‌های سینمای روسیه و بلکه سینمای جهان متولد شد.  به همین بهانه فهرست معرفی و توضیح تمام آثار سینمایی بلند تارکوفسکی -که قطعا مهمترین آثار او نیز هستند- را به قلم محمد فائزی‌فرد برای شما تدارک دیدیم:

وقتی از فیلم‌های دارای ارزش آهستگی سخن می‌گوییم یعنی قرار است فیلمی ببینیم که حوصله‌مان سر برود؟ <br />یعنی قرار است یک فیلم طولانی قدیمی سیاه‌سفید عجیب غریب و بی‌سَروتَه با ریتمی کند ببینیم، که لابد از فلسفه‌های عجیبی حرف می‌زند که فهمیدنش کلی مقدمه لازم دارد و بیشتر مناسب نیمه‌شب‌های شبکه چهار و آدم‌های حوصله‌سربر است؟ 

جایزه بزرگ جشنواره‌ی کن مهم‌ترین جایزه پس از نخل طلاست. این جایزه که از سال ۱۹۹۵ به این اسم شناخته می‌شود در گذشته و از سال ۱۹۶۷ با نام‌های جایزه بزرگ هیئت داوران و مدتی با نام جایزه‌ی بزرگ ویژه‌ی هیئت داوران وجود داشت، درحقیقت جایزه بزرگ را باید مخلوق جشنواره سال 1967 دانست، چرا که تا پیش از این جایزه بزرگ و جایزه هیات داوران یکی بود اما در از آن سال به بعد این جایزه به دو جایزه تبدیل شد و درجه اعتبار آن نیز از جایزه هیات داوران بالاتر قرار گرفت.