مجله میدان آزادی: 10 سال از آخرین روزی که گارسیا مارکز در جهان مادی نفس کشید و 20 سال از انتشار آخرین اثر وی میگذرد. با اینحال بهتازگی، خانوادهی این نویسنده تصمیم گرفتهاند آخرین اثر او را از گاوصندوق بیرون بکشند و منتشر کنند. اگر از طرفداران رمانهای گابو هستید، خبر زیر را بخوانید.
به گزارش مجله میدان آزادی، نشریهی تلگراف در آستانهی سال نو میلادی، ۱۰ کتاب مهم سال ۲۰۲۴ را معرفی کرده است و نام رمانی از گابریل گارسیا مارکز، نویسندهی کلمبیایی برندهی جایزه نوبل ادبیات در این میان بیش از دیگر نامها میدرخشد.
مدتها شایعاتی منتشر شده بود مبنی بر اینکه یک شاهکار ادبی کامل از «گابریل گارسیا مارکز» که هرگز پیشتر منتشر نشده، در گاوصندوقی پر از گرد و غبار توسط خانوادهی این نویسندهی فقید نگهداری میشود یا در آرشیو شخصی او در دانشگاه تگزاس قرار دارد.
در اردیبهشت ماه سال جاری برابر با ماه آوریل، انتشارات پنگوئن رندوم هاوس تایید کرد که یک رمان منتشرنشده از «گابریل گارسیا مارکز» با عنوان «در ماه اوت همدیگر را خواهیم دید» نه تنها وجود دارد، بلکه در سال ۲۰۲۴ در قفسهی کتابفروشیها آمریکای لاتین عرضه خواهد شد.
از سال ۱۹۹۹ که مارکز داستان کوتاهی را در مجلهی کلمبیایی «کامبیو» منتشر کرد، گمانهزنیها درباره این کتاب مطرح شده بود. داستان «آنا ماگدالنا باخ»، زن میانسالی که هنگام بازدید از یک جزیرهی گرمسیری برای گذاشتن گل بر روی قبر مادرش وارد رابطهای عاشقانه میشود، ظاهراً اولین فصلی بود که مارکز روی آن کار میکرد.
اما پس از مرگ گابو در سال ۲۰۱۴، اعتقاد بر این بود که این اثر هیچگاه منتشر نخواهد شد چرا که او اندکی پیش از مرگش در سال ۲۰۱۴ درخواست کرد آخرین رمانش منتشر نشود و تصور میشد خانوادهی این نویسنده راضی به انتشار یک اثر ناتمام از وی نخواهد بود.
«جیمی آبلو» مدیر بنیاد گابو، در اینباره گفت: «تاکنون موضع دو فرزند مارکز این بود که این کتاب منتشر نخواهد شد اما به نظر میرسد آنها پس از خواندن دستنوشته نظر خود را تغییر دادند!».
«رودریگو» و «گونزالو گارسیا» فرزندان مارکز، با بیان این که آنها این اثر را بسیار ارزشمند میدانند و نمیتواند از کلمبیا و جهانی که به شدت تحت تأثیر داستانهای تحسینشدهی رئالیسم جادویی مارکز قرار گرفته است پنهان بماند، در بیانیهای نوشتند:
«رمان «در ماه اوت همدیگر را خواهیم دید» نتیجهی آخرین تلاش گابو برای ادامهی خلق داستان در برابر ابر و باد و مه و خورشید بود. تقریباً ۱۰ سال پس از مرگش، یک بار دیگر آن را خواندیم؛ متوجه شدیم که متن مزیتهای بسیار لذتبخشی دارد و چیزی مانع از لذت بردن از برجستهترین آثار گابو نمیشود. ظرفیت او برای ابداع، شعر، زبان، روایت جذاب، درک او از انسان و علاقهاش به تجربیات و اتفاقات ناگوار، بهویژه عشق، احتمالاً موضوع اصلی تمام کارهای اوست».
تشخیص درست و یا اشتباه بودن تصمیم خانوادهی مارکز، بر خلاف میل این نویسنده، پیچیده است چرا که او در زمان نوشتن رمان پایانی خود دچار زوال عقل شده بود و منتقدان نسبت به آخرین رمان منتشرشدهی او با عنوان «خاطرهی دلبرکان غمگین من» خیلی مهربان نبودند؛ شاید به همین دلیل بود که مارکز میخواست رمان آخرش منتشرنشده بماند و تصور شکست دیگری در هنر نویسندگی برای او بیش از حد تحمل بوده است.
پسران «مارکز» در اینباره گفتهاند که رمان «تا ماه آگوست» نتیجه آخرین تلاش پدرشان برای ادامهی خلق برخلاف همه دشواریها و بیماری بوده است. شاید آنها فکر می کنند که کار روی این رمان به کاهش اثرات زوال عقل پدرشان کمک کرده است.
از جمله جزئیات معدود منتشرشده دربارهی آخرین کتاب مارکز این است که این رمان شامل پنج بخش جداگانه با محوریت شخصیت «آنا ماگدالنا» است و در مجموع حدود ۱۵۰ صفحه خواهد داشت و طبق اعلام تلگراف قرار است از تاریخ ۱۲ مارس برابر با ۲۲ اسفند ماه، توسط انتشارات وایکینگ، یکی از زیرمجموعههای نشر بزرگ پنگوئن رندوم هاوس عرضه شود. این کتاب که پیش از این با نام «در ماه اوت همدیگر را خواهیم دید» نام داشت، با پایان یافتن مراحل تنظیم و چاپش با نام «تا آگوست» به کتابفروشیها عرضه خواهد شد.
مارکز را پس از «میگوئل سروانتس» نویسنده قرن هفدهمی «دون کیشوت»، محبوبترین نویسندهی اسپانیولیزبان میدانند. مارکز علاوه بر محبوبیت ادبی، برای خلق سبک ادبی «رئالیسم جادویی» هم اعتبار بسیاری برای خود خرید و در هشتم دسامبر ۱۹۸۲ مهمترین جایزه ادبی جهان، یعنی نوبل را به دست آورد. آکادمی نوبل ادبیات برای «رمانها و داستانهای کوتاهی که المانهای واقعی و فانتزی آنها در دنیایی از تخیلات با هم آمیختهاند و زندگی و بحرانهای یک قاره را منعکس میکنند» او را شایستهی دریافت مهمترین جایزهی دنیای ادبیات شناخت. او اولین کلمبیایی و چهارمین نویسندهی اهل آمریکای لاتین بود که به این افتخار دست یافت.
دیگر کتابهایی که تلگراف در فهرست ۱۰ اثر مهم ادبی سال میلادی جدید معرفی کرده، «آرگیل» اثر الی کانوی، «قضاوت در توکیو» نوشته گری جی باس، «چه چیز از ما باقی خواهند ماند» به قلم نویسنده برنده بوکر هاوارد یاکوبسن، «مستاجران» نوشته هولی پِستر، «خاطرات الفبایی» نوشته رماننویس کانادایی شیلا هتی، «الیور عزیز» از سوزان آر باری، «صاحب برمه» به نویسندگی پل ترو، «چگونه در جنگ اطلاعاتی پیروز شویم» اثر پیتر پومرانتسف و مجموعه شعر «سالی از آخرین چیزها» نوشته مایکل اونداتیه شاعر برنده بوکر را شامل میشود.