مجله میدان آزادی: آفریننده‌ی «دایی جان ناپلئون» و «کاغذ بی‌خط» و سراینده‌ی فیلم «ای ایران» امروز، 22 مهرماه سوار بر قطار مرگ، رهسپار ابدیت شد. در ادامه خبر درگذشت این هنرمند را بخوانید:
به گزارش مجله میدان آزادی، مرضیه وفامهر همسر ناصر تقوایی در صفحه اینستاگرام خود از مرگ همسرش خبر داد.
مرضیه وفامهر در فراغ ابدی همسرش چنین نوشت:
ناصر تقوایی هنرمندی که دشواری آزاده زیستن را برگزید و به رهایی رسید.
پروازش را به خاطر بسپاریم.
او عاشق گیاهان بود، به یادش درخت بکاریم.
او عاشق نور بود، شمع خویش را بیافروزیم.
او عاشق جامه‌ی سپید بود، به یادش سپید بپوشیم.
او عاشق ادبیات بود، به یادش بخوانیم.
او عاشق سینما بود، به یادش تماشا کنیم.
یاد او را با نواختن و شنیدن موسیقی، و تماشای هنرها گرامی بداریم نه غیر از این.
راهش پررهرو
پیام همسر ناصر تقوایی در صفحه اینستاگرام خود
ناصر تقوایی، نویسنده، فیلم‌ساز و مستندساز مطرح ایرانی، 84 سال پیش در سال 1320 در آبادان متولد شد. او تنها با یک اثر ادبی که مجموعه داستان «تابستان همان سال» بود، توانست تا نام خودش را برای همیشه در مکتب داستان‌نویسی جنوب، ماندگار کند. در عرصه‌ی فیلمسازی نیز آثاری چون «صادق کُرده» و «ناخدا خورشید» و ساخت چندین مستند مانند «تمرین آخر» و «باد جن» از دیگر فعالیت‌های او به شمار می‌آید. سرانجام این هنرمند فرهیخته و نامدار، سه‌شنبه ۲۲ مهرماه 1404 به دلیل عوارض بیماری و کهولت سن که در سال‌های پایانی عمرش او را خانه نشین کرده بود ، در یکی از بیمارستان‌های تهران در 84 سالگی دار فانی را وداع گفت.
ناصر تقوایی خود در نوشته‌ای زندگی خود را این چنین شرح داده بود:
«تابستان سال ۱۳۲۰ خورشیدی، در گرمای جنگ جهانگیر دوم، در قلب جنگلی از نخل‌های ستبر سبز، در یک روستای عرب‌نشین زاده شدم. در کودکی یک سیاح حرفه‌ای بودم و همراه پدر به دوردست‌ترین بندرهای دریای جنوب سفر کردم و هرکلاس ابتدایی را در شهری و دهکوره‌یی خواندم و هفت سال بعد که به زادگاه خودم برگشتم در عالم خیال یک سندباد نوجوان بودم. در مدرسه به ادبیات علاقه داشتم، اما ریاضی خواندم. در جوانی داستان کوتاه می‌نوشتم و فریفته‌ی شیوه‌های نو بودم، اما باز نمی‌دانم چه شد که از سینما سر درآوردم.
در این مسیر به آدم‌های دانا برخوردم و صحنه‌های جالب، ولی زندگی خودم هیچ صحنه‌ی جالبی ندارد. تنها شانس من در زندگی شاید این بوده که با یک تولد ناخواسته شصت سال تمام مثل یک آدم زیادی در کنار یک ملت کهنسال زندگی کرده‌ام. دوازده داستان کوتاه، سیزده فیلم گزارشی و مستند، سه فیلم کوتاه داستانی، شش فیلم بلند سینمایی و یک مجموعه‌ی شانزده ساعته‌ی تلویزیونی در کارنامه‌ی من دیده می‌شود. به اضافه‌ی یک مجموعه عکس و اسلاید از طبیعت و زندگی و فرهنگ این مرز پرگهر، در هزار و یک نما. با اینهمه از دور تنبل جلوه می‌کنم. چرا که در این ده ساله، به دلایلی که ناگفتنش بهتر، کارهای تازه‌ی مرا نه کسی خوانده، نه کسی دیده ... »
تحریریه مجله میدان آزادی، درگذشت این هنرمند ارزشمند سینمای ایران را به خانواده محترم ایشان و جامعه هنری تسلیت عرض می‌کند.
مطالب مرتبط:
پیشنهاد مطالعه: همه مطالب مجله میدان آزادی درباره ناصر تقوایی و آثارش