مجله میدان آزادی: «احمدرضا احمدی» شاعر، نویسنده و مدیر هنری سرشناسی است که خیلی‌ها او را به خاطر داستان‌هایی که برای کودکان نوشته یا شعرهای سپیدی که سروده می‌شناسند و دوست دارند. اما او در سال‌های پایانی مدتی مشغول نقاشی هم شد. «از خواب‌های من گل بنفشه روییده» نمایشگاهی از همین نقاشی‌های دوران کهنسالی او بود که از ۴ تا ۱۴ مهر ۱۴۰۴ با نمایشگاه‌گردانی «تکین آغداشلو» در «گالری باوان» تهران به نمایش درآمدند. در بخشی از استیتمنت (یا بیانیۀ) این نمایشگاه آمده:
نقاشی برای احمدرضا احمدی پناهگاهی بود برای گریز از فرسودگی روح و جسم پس از یک دوران سخت بیماری: «کشیدن آبرنگ‌ها، نه از تفنن بود و نه از دل‌خوشی بود. آن‌ها در روزهای انهدام کامل روحی که مرا تسخیر کرده بود انجام شد. روزهای افسردگی که مدام زمین از زیر پاهایم می‌گریخت و سقف آسمان آنقدر پایین آمده بود که مرا به خفه‌گی می‌برد. آبرنگ‌ها تولد یافتند و روزهایم آرام‌آرام دلپذیر شدند. تو هرچه برای ادامه‌ی زندگی دلایل محکم بیاوری، مرگ، کور است و کر است اما جا پای عاشقان در برف ماندنی است و آب نمی‌شود.»
گزارش تصویری این نمایشگاه را با عکاسی عبدالله داماد در بخش گالری، در انتهای همین صفحه تماشا کنید: