ده سال اخیر جایزه نوبل ادبیات را می‌توان یک جایزه سیاسی دانست. برندگان این ده سال بیشتر از این‌که نام آشنای ادبیات معاصر باشند به خاطر وجهه یا مواضع سیاسی یا اجتماعیشان شناخته می‌شوند. در این بین نامی مانند باب دیلن بیشتر به موسیقی شناخته می‌شود و جایزه را بابت ادبیات ترانه‌هایش گرفته است. حتی باب دیلن هم در موسیقی به عنوان چهره‌ای سیاسی شناخته می‌شود.
اما ایشی گورو از این نظر می‌تواند انتخابی متفاوت با دیگر موارد باشد. او که در ژاپن به دنیا آمده است؛ به زبانی نزدیک به طبیعت و فضای ژاپن، می‌نویسد. زبان ایشی گورو شاعرانه و پر از جزئیات از نمادهای فرهنگی ژاپن است. و این زبان ما را با جهان ماورایی ارتباط می‌دهد که این موضوع در رمان "هنرمندی از جهان شناور" جلوه کرده است. یا به نحوی دیگر در رمان " بازمانده روز" فضایی علمی تخیلی را پدید می‌آورد و بدین وسیله درباره‌ی تاریخ و سیاست و جامعه صحبت می‌کند.
رمان "هرگز ترکم نکن" شاید پرتکرارترین و دیده شده‌ترین کتاب ایشی گورو در بین ماست. رمانی با زبان احساسی و عاشقانه.
به بهانه‌ی اهدای جدیدترین جایزه نوبل ادبیات به سراغ فهرست بلندبالای این جایزه رفتیم.
عکس ها را ورق بزنید تا با ده برنده‌ی آخر جایزه نوبل آشنا شوید.
باز هم با این جایزه کار داریم؛ پست‌ها را دنبال کنید.
|
سال
|
هنرمند اصلی
|
نام اثر
|
|
2010
|
تیلور سوییفت
|
Fearless
|
|
2011
|
آرکید فایر
|
The Suburbs
|
|
2012
|
ادل
|
21
|
|
2013
|
مامفرد اند سانز
|
babel
|
|
2014
|
دفت پانک
|
Random Access Memories
|
|
2015
|
بک هانسن
|
Morning Phase
|
|
2016
|
تیلور سوییفت
|
1989
|
|
2017
|
ادل
|
25
|
|
2018
|
چایلدیش گامبینو
|
Awaken, My Love
|
|
2019
|
کِیسی لی ماسگرِیوز
|
Golden Hour
|
|
2020
|
بیلی آیلیش
|
When We All Fall Asleep, Where Do We Go
|
|
2021
|
تیلور سوییفت
|
Folklore
|
|
2022
|
جان باتیست
|
We Are
|