مجله میدان آزادی: اکنون که یک سال از حملات 7 اکتبر و تمام فجایعی که در غزه اتفاق افتاد گذشته است، جهان به سوگ تنها مردی که در مقابل ماشین کشتار اسرائیل ایستاده بود نشسته است. سید حسن نصرالله، رهبر مقاومت لبنان در یک حمله تروریستی کشته شد و شهادتش، موجی از واکنشها را در فضای مجازی و رسانهها ایجاد کرد. یکی از این واکنشها سوگنامهایی عاشقانه است که ابراهیم حاتمیکیا، کارگردان مشهور ایرانی در واکنش به این فاجعه منتشر کرده است؛ در ادامه بخوانید:
ابراهیم حاتمیکیا با انتشار سوگنامهای برای شهادت سیدحسن نصرالله که در اختیار رسانهها قرار داد نوشت:
«انا لله و انا الیه راجعون
سید این احوال دو گانه را چه کنم؟! مگر جامهای جز رخت شهادت بر تو زیبنده بود.
کاش سید، مقابلت نشسته بودم و متن سوگنامه را با خودت تمرین میکردم. مطمئن هستم هر بار جملهای در وصفت مینوشتم با آن گونههای سرخ و محجوب، میخندیدی و مرا خجالتزده میکردی.
سید، جگرم سوخت. باورش سخت است که لبنان بدون تو را تصور کنم.
سید، بارها در لبنان به عشق دیدارت به انتظار نشستم و سهم دیدارت نصیبم نشد.
سید، ارابهی فرعون را به بازی گرفتهام و فریاد میکشم صدا، دوربین، حرکت ولی عالم مَجاز من کجا، عالم حقیقی تو و یارانت کجا. من مشغول قهرمانبازی مجاز بودم که خبر آمد سیدحسن نصرالله رفت.
صدا و دوربین خاموش، ولی حرکت تو تا بیتالمقدس ادامه خواهد داشت. اکنون من ماندهام و چشمان گریان آسیه سلامالله که مقابل شکنجهی فرعون برای دست کشیدن از حق منتظر است و او جز همنشینی خدا چیزی نمیبیند.
سید، این قوم فرعونی به گواه تاریخ رفتنیاند ولی راه تو و مرام و نگاه مقاومت همچنان ماندنی خواهد بود.
من که حاضر نیستم تصویر انگشت اشارهات که به سمت اسرائیل نشانه میرفتی را، لحظهای از نظرم پاک کنم و بر پیکر پاره پارهات نظر کنم.
سید زنده است. راه مقاومت زنده است.
ابراهیم حاتمیکیا
۸ مهر ۱۴۰۳»